هرچند غول‌های بزرگ تولیدکننده کفش به سمت استفاده از مواد بازیافتی و طبیعی رفته‌اند، بااین‌حال درصد کوچکی از کفش‌ها و کتونی های تولیدشده قابل بازیافت هستند. در تولید کفش و کتونی از انواع پلاستیک و مواد شیمایی استفاده می‌شود.
در تولید کفش و کتونی مواد شیمایی و زباله‌های پلاستیکی فراوانی ایجاد می‌شود. بسیاری از این تولیدکنندگان زباله‌های خود را در محیط‌زیست رها می‌کنند. درحالی‌که این زباله‌ها باید به‌صورت کاملاً اصولی دفن یا از بین برده شوند. متأسفانه هنوز سازوکار مشخصی برای این امر وجود ندارد؛ تولیدکنندگان ایرانی نیز توجه چندانی به دفع اصولی زباله‌های خود ندارند.
