این کلمه حداقل در اوایل سال 1887 استفاده می‌شد، زمانی که مجله بوستون به "کفش‌های کتانی" به‌عنوان "نامی که پسرها برای کفش‌های تنیس می‌گذارند" اشاره کرد. نام «کفش‌های کتانی» در اصل به میزان بی‌صدایی کف‌های لاستیکی روی زمین اشاره داشت،
درحالی‌که کفش‌ها را می‌توان از مواد مختلفی تهیه کرد، کفش‌های کتانی فقط از پارچه مصنوعی با زیره‌های لاستیکی ساخته می‌شوند. کفش‌های کتانی برای راحتی و فعالیت‌های بدنی طراحی‌شده‌اند و کفش‌های غیررسمی در نظر گرفته می‌شوند، درحالی‌که کفش‌هایی که با چرم ساخته‌شده‌اند، رسمی در نظر گرفته می‌شوند. البته در سال‌های اخیر استفاده از کفش‌های کتانی با ست کت‌وشلوار در مجالس رسمی افزایش‌یافته است.
